Wielu naukowców zajmuje się badaniem przyczyn jąkania. Jednakże pomimo badań nie ustalono etiologii tego zaburzenia. Wysuwa się różne teorie. Liczni badacze skłaniają się ku teorii związanej ku czynnikom psychogennym. Do jąkania ustosunkowuje się także psychoanaliza, która uważa, że jest to lęk przed mówieniem (logofobia).
Z naszych wieloletnich obserwacji wynika, że jąkanie występuje często u członków tej samej rodziny. Może jest to związane z dziedziczeniem skłonności do jąkania lub też z naśladownictwem.
Z rozmów z rodzinami dowiadujemy, się że ich jąkające się dziecko później zaczęło mówić niż jego rówieśnicy. Miało trudności z opanowaniem, niektórych głosek, tworzeniu nowych pojęć, wypowiadaniu swoich myśli. Odpowiednio dostosowana terapia jąkania u dzieci zwalczenie tych trudności i płynną mowę.
Jąkanie może ujawnić się w mówieniu pod wpływem sytuacji stresowych np. odseparowanie dziecka od rodziców (pobyt w przedszkolu lub szpitalu), wypadek, niekorzystna atmosfera w domu.
Dotychczas często przyczyn jąkania doszukuje się w zaburzeniach neurologicznych. Stąd też jąkający się pacjenci szukają pomocy w wielu klinikach i przychodniach (u logopedów, neurologów, psychologów, bioenergoterapeutów). Zgłaszający się do nas pacjenci sygnalizują jednak krótkotrwały efekt proponowanego im leczenia